Met een flinke duw door beide handen rol ik mijn bureaustoel naar achter. Ik moet echt even weg bij mijn mails. Er zijn van die dagen dat de samenwerking in het MT volledig vast lijkt te lopen. Na drie mails is de moed me al vergaan.
Ik sta op en loop de gang in richting het koffieapparaat. Rechts in de gang zijn er kantoren van het secretariaat, het voltallige MT en de directeur. Links beneden is er zicht op een woonunit van mensen met dementie.
Een dag in de week, op maandag, verblijf ik in dit kantoor. De andere dagen zit ik vlak naast het behandel- en begeleidingsteam. Hierboven zitten heeft niet mijn voorkeur. Ik ben graag dichter bij de mensen waarvoor ik werkzaamheden verricht. Op een bijkomstigheid na. De trap opgaan vanuit het ‘thuis’ van mensen met dementie levert steeds weer verrassende ontmoetingen op. Delen in verdriet en geluk. Zo klapte een keer een deftige heer enthousiast mee met mijn stappen de trap op. Er zat meteen meer tempo in de dag. Het is natuurlijk wel ongelukkig gekozen deze doorloop in hun ‘thuis’.
‘Mevrouw, ik vind u zó lief.’ De woorden dringen niet volledig tot me door. De koffie loopt in de kartonnen beker en ik adem een paar keer diep in en uit. Wat een dag.
Dan voor een tweede keer. ‘Mevrouw, mevrouw, ik vind u zó lief.’ Ondanks de stress deze ochtend verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Aan wie wordt daar beneden liefde verklaard.
Ik draai me om, kijk over de reling en word verrast door een opgeheven hoofd. Een vrouw met wilde haren en donkere ogen kijkt me recht aan. Ze straalt als de zon bij het oogcontact.
Mijn hart stroomt acuut over en mijn ogen spreken. ‘Nou, ik vind u ook lief’, zeg ik, terwijl ik handkusjes toewerp. Ik hang met mijn buik over de reling. Mijn start van de dag spoelt schoon in de intensiteit van haar blik én haar ongeremdheid. Haar wangen kleuren. Onze woorden stoppen.
Even later loop ik terug met een gedachte die vaker opkomt. Dat we de wereld even op zijn kop moeten draaien en dat het dan allemaal weer klopt en gaat stromen.
Dementie en liefde… mooi!